Zie psychologisch jargon als uitnodiging om je eigen woorden te vinden

Veel mensen volgen in hun zoektocht naar antwoorden op levensvragen de taal van de coach of psycholoog. Begrijpelijk, want in die branches kom je terecht als je hulp zoekt. Ze beschrijven zichzelf in termen afkomstig uit psychologisch en psychotherapeutisch jargon. ‘Ik ben depressief’ ‘Ik lijd aan bindingsangst’ ‘Ik ben onveilig gehecht’ – allemaal uitdrukkingen om een idee te geven in welke staat of situatie ze zich bevinden.

De taal van de professional

Als je jezelf definieert in de taal van de professional, dan is dat uit een behoefte om jezelf te begrijpen. Omdat je er vanuit gaat dat die professional heeft geleerd ’te duiden’. Maar de termen verwijzen hoogstens naar iets wat zou kunnen bestaan. En als het al bestaat, dan is dat voor ieder individu in een andere vorm.

‘Rouwproces’

Denk maar het woordje ‘rouwproces’ waarmee wordt gesuggereerd dat het een vaststaande opeenvolging van toestanden is, met een begin en een eind. Niet gek om dat te geloven want het geeft houvast en er is menig boek over geschreven. Net zoals over al die andere psychische verschijnselen en fenomenen zoals ‘depressie’, ‘burnout’ en ’trauma’. Ik zet ze met opzet tussen aanhalingstekens omdat het al te gemakkelijke gebruik ervan voorbij gaat aan de individuele beleving en ervaring van de cliënt. Van jou misschien.

Zelfkennis

Interesse en belangstelling voor je eigen psychische gesteldheid is al een stap op weg naar inzicht, heling en genezing. Niet dat je ‘normaal’ (ja ja, ook tussen aanhalingstekens geplaatst) moet worden. Gerichte, oordeelloze aandacht voor wat zich innerlijk in je afspeelt is iets anders dan er een naampje aan geven. Je komt dichter bij ware zelfkennis in plaats van er steeds verder van verwijderd.

Posttraumatische stress

Want laten we wel wezen: als je lijdt aan wat in psychologische termen ‘depressie’, ‘burnout’ of bijvoorbeeld ‘posttraumatische stress’ genoemd wordt, dan is de gemene deler dat er een grote afstand bestaat tussen wie je bent en wie je denkt te moeten zijn. Die afstand opheffen is misschien überhaupt wel de belangrijkste opdracht in een mensenleven…