Zelfzorg is iets anders dan een succesvol ego bouwen

Sinds Foucault’s De moed tot waarheid lijkt het woord steeds meer te worden gebruikt in literatuur over psychologie en psychotherapie. Zelfzorg. We kunnen natuurlijk de boeken er even bijnemen en her en der wat citeren, maar het lijkt er wel op dat een heleboel mensen onder zelfzorg toch iets anders verstaan dan de filosofen hen willen doen geloven.

Zelfzorg is niet: ultragezond eten, iedere dag sporten, mindfulness en yoga ‘doen’, aan jezelf werken en van jezelf ‘een succes maken’. In een wereld waar steeds minder echt leuk is, moet je desondanks altijd maar leuke dingen doen en succesvol zijn en vooral alles uit het leven halen wat erin zit.

Maar het leven is geen grabbelton waar je dingen uit kunt grissen. Het is iets wat ontstaat doordat je er bent. Als jij er niet bent, is jouw leven er ook niet. Maar… als de anderen er niet waren, dan was jij er ook niet. Het gaat dus niet alleen om jezelf want wie moet applaudiseren voor al dat succes? Wie moet ervoor betalen en serieuzer nog: wie moet het liken?

Hoe dan ook, zelfzorg is zorg voor zichzelf in de zin van weten waar je mee bezig bent. Dat houdt ook in dat je jezelf regelmatig afvraagt waarom je doet wat je doet. En meestal is dat antwoord hetgeen wat een ander je zou geven. Je leeft namelijk niet alleen, je wordt op z’n minst opgemerkt door anderen en in het beste geval zijn er mensen die met je begaan zijn.

Dat zijn ook de belangrijke anderen, in wezen zijn zij vaak je motivatie om te doen wat je doet. Niet omdat ze je dan gaan ‘liken’, maar omdat je met hem verbonden bent. Ojee, weer zo’n woord want oef, we moeten ons met elkaar ‘verbinden’ roepen de goeroes (en dan vooral de business- en succesgoeroes op hun podia waar ze het liefst alleen staan).

Zelfzorg gaat over jezelf kennen, weten waar je staat en waarom je de dingen doet. Noem het verantwoordelijk zijn voor je eigen leven en dat van anderen. Daar is zelfkennis voor nodig, en dus ook weten wat je voelt en daarmee om kunnen gaan. Het Engelse woord is selfcare en dat laat de betekenis net iets mooier zien.

Je bent een nurse voor je eigen bestaan. Alert, lief, zorgzaam, oplettend en je beseffend dat het leven niet altijd een pretje is.

Verantwoordelijk dus. Ook voor de ander. Je weet wel waarom.