Schrijven helpt. Maar wat is de beste manier van schrijven?

Je hoort het vaak, dat schrijven helpt. Om je gedachten te ordenen, te analyseren en gewoon ook om dingen ‘kwijt te raken’ door ‘van je af’ te schrijven.

Allemaal waar, maar als je nu klaar zit met je lege worddocument of schriftje voor je neus en je wilt ‘gewoon’ gaan schrijven, wat kun je dan doen?

Een vorm die goed voor je psyche is, is die van de combinatie van een indeling en benoemen van toestanden en emoties. Dat klinkt ingewikkeld… Hoe doe je dat?

Je leven indelen en benoemen van toestanden en emoties

Je gaat er eens rustig voor zitten en overdenkt je leven tot nog toe. Al die jaren en periodes kun je op verschillende manieren indelen, bijvoorbeeld volgens de woonplaatsen waar je hebt gewoond, het aantal relaties, banen of gewoon steeds tientallen jaren (of minder). Ga vooral na wat jij als belangrijke ijkpunten in je leven beschouwt en je krijgt vanzelf een indeling.

Vervolgens duik je in je herinnering per deel. Wat gebeurde in die periode zoal met je? Ingrijpende en belangrijke dingen noteer je, of je schrijft ze apart uit. Net als alles doe je dit op je eigen manier, kort of lang, gedetailleerd of globaal. Als je er maar naar teruggaat en je de situaties weer voor de geest haalt.

Dan ga je over tot het benoemen van toestanden en emoties in ieder deel. Hoe doe je dat? Door diezelfde gebeurtenissen en ervaringen nog eens op te roepen en direct te noteren wat je erbij voelde. Boos, bang, vrolijk, gelukkig? Hoe was je stemming, wat gebeurde er met je, van binnen? Als het goed is voel en ervaar je het weer en dat is ook de bedoeling.

Wandelen door je eigen geschiedenis

Als je klaar bent overzie je het geheel nog eens en loop je er weer doorheen, als een mentale wandeling door je eigen geschiedenis.

Wat is hier nu goed aan voor je psyche? Nou, in de loop van het leven ontstaat allerlei verwarring omdat we geneigd zijn feitelijke herinneringen los te koppelen van emoties. Vooral als die emoties heftig en intens zijn geweest. Die poppen later nogal eens op, net op momenten dat je ze niet kunt gebruiken. Het is een soort loszwervend gevoelsspul geworden dat je met deze schrijfopdracht weer terug weeft in je herinneringen.

Opgeruimd staat netjes.