Het echte aan Mindful Analysis is dat je er echt niet bent
Je hebt het intussen linksom of rechtsom ervaren, hoe het is om via Zoom, Teams of welke tool dan ook met anderen contact te hebben. Dat het een wonderlijke en soms ook ontwrichtende manier van communiceren is, snap je intussen. En hoe dat komt heb je overal al kunnen lezen: het is niet echt. Want je bent er wel, maar je bent er niet.
Je hebt het tegen jezelf
Laten we het zo zeggen: jij bent er, maar de ander is er niet. Althans, die is op afstand, maar je doet net alsof dat niet zo is. Net als met de telefoon, zou je kunnen zeggen, maar die wil niet de illusie wekken dat je eigenlijk wel dichtbij bent. Dat wil je beeldscherm, of althans de uitvinder van dergelijke tools, wel. Maar je hebt het tegen jezelf als je wat zegt.
Coaches en therapeuten jarenlang op de rem
Hoe belangrijk echt fysiek contact is, wisten we wel, maar dat het gemis daarvan werkelijk pijn doet, nee, daar stond je niet vaak bij stil. En nu heeft iedereen het gemerkt, daar hoef ik niets aan toe te voegen. Voor het coachings- en therapeutenvak heeft dit natuurlijk ook nogal wat voeten in de aarde gehad want waar men eerst jarenlang op de rem stond als het ging om online werken, zat er nu even niets anders meer op.
Warmte en zorg
De conclusies zijn duidelijk: het is verschrikkelijk om psychische hulp te verlenen via een beeldscherm. Je moet elkaar zien, zeker de cliënt of de patiënt heeft dat fysieke contact, de warmte, de zorg, de echte stem van de ander nodig. Laten we dan ook hopen dat wat dat betreft alles weer terug naar het oude kan en daar kan blijven.
Schrijven doe je alleen
In de hysterie van het ‘beeldbellen’ (wie heeft die term trouwens uit de mottenballen gehaald?) is een ding gewoon overeind gebleven. Schrijven kun je via internet doen, en dat is iets volstrekt anders dan online contact hebben via ‘beeldbellen’. Schrijven doe je alleen, je weet dat je alleen bent. Je weet hoogstens dat iemand je tekst gaat lezen als je die verstuurd hebt.
De Mindful Analyst is er niet – en doet ook niet alsof
De ander is er niet, en doet ook geen enkele poging om er te zijn, althans niet bij jou. In Mindful Analysis gaat dat ver, zo ver dat de Mindful Analyst nooit het woord ‘ik’ of een variant daarvan gebruikt. Er is alleen het verhaal van degene die de aandacht nodig heeft en daar gaat de hele uitwisseling van teksten over. De cliënt schrijft over zichzelf, de MA stelt daar vragen over en de cliënt schrijft weer verder.
Optimale concentratie op het innerlijk
Dat is niet vermoeiend of vervreemdend, laat staan ontwrichtend. De concentratie is gericht op wat moet gebeuren (harmonie, rust, zelfinzicht, genezing van psychische klachten), en op niets anders. De ogen zijn gericht op de tekst, de oren hebben rust, de concentratie op het innerlijk is optimaal. De juiste vragen dringen daar direct in door en de antwoorden vormen zich in het onvoorstelbaar complexe gebeuren van waarneming, analyse, verwerking en het concipiëren van tekst.
Innerlijke monoloog
Om de helende werking van het schrijven in deze gestructureerde, diepgaande trajecten volledig te benutten is het juist belangrijk dat er niemand anders is. En vooral dat die illusie niet gewekt wordt. Die leidt alleen maar af van het op gang komen van de door George Steiner zo mooi benoemde innerlijke monoloog.
Want dat we die vaak kwijt zijn, of eigenlijk geen idee meer hebben wat dat is, ook dat hebben we in deze tijd wel ervaren.
