Het leven is niet in een keer gefixt, dus waarom je problemen wel?
Toegegeven, met een week Mindful Analysis ben je min of meer gegarandeerd bij de kern van je zorgen en weet je meestal ook wat je te doen staat om die situatie te veranderen. Dat is uitzonderlijk snel, maar het wil niet zeggen dat we als met een soort toverstafje binnen die week zoveel invloed op het leven hebben gehad, dat alles opeens anders is. Bovendien is MA niet ontwikkeld om haastig te werk te gaan, maar wel om tijdverspilling tegen te gaan. Daar is goede zorg niet bij gebaat.
MA-traject als iets transformerends
Hoe anders alles is geworden merk je in de loop van de tijd. Maar het moet gezegd: als mensen klaar zijn met hun MA-traject, dan is er wel iets transformerends gebeurd. Wat bedoel ik daarmee: dat je door de bodem bent gezakt. Niet met een klap, maar wel na een zelfgeschreven aanloop dwars door een hele hoop illusies heen. Normaal gesproken duurt dat iets langer. Of het gebeurt nooit, dat kan ook.
Coaching en ander manipulatief taalgebruik
Wat ze in coaching en allerlei andere vormen van – veelal ook manipulatief – gebruik van de taal ‘belemmerende gedachten’ of ‘blokkades’ worden genoemd, zijn volgens het Boeddhisme gewoon ronduit illusies. Het zijn vergissingen over de werkelijkheid. Niet dat die Boeddhist die werkelijkheid kent – die kunnen we niet kennen – maar hij of zij weet wel dat de direct waarneembare werkelijkheid niet dé werkelijkheid is.
Leven in een heksenketel
En dat is al heel wat, laten we wel zijn: dat is geruststellend. Want stel dat wat je denkt, waarneemt, zegt en voelt allemaal waar zou zijn, in wat voor heksenketel zouden we dan leven? Het is niet voor niets dat mensen zich bij tijd en wijle willen terugtrekken, tot reflectie willen komen, de boel even willen uitzetten. Of dat lukt is vraag een, of het moet is vraag twee.
Scherp je waarnemingsvermogen en zelfbewustzijn
Op de eerste vraag is het antwoord veelal nee, en dat is meteen ook het antwoord op de tweede vraag, want je moet toch verder leven. Interessanter dan geforceerd streven naar eenheid, stilte en iets als een ‘zelf’, is opletten wat er gebeurt in het bestaan en om daarachter iets van een werkelijkheid te ontdekken. Dat hoeft niet vaag te zijn, het scherpt eerder je waarnemingsvermogen en zelfbewustzijn.
Afstand van waarneming en interpretatie
En wat en hoe je waarneemt komt per slot van rekening uit jezelf voort. In een MA-traject ga je dat op een gegeven moment zien door op een hele subtiele manier afstand te kunnen nemen – juist van die waarneming en interpretatie. Een scherpe blik vanuit de stilte en intensiteit van het schrijven, die verheldert en dingen aan het licht brengt die een beetje in de duisternis waren weggezakt.
Genezend
Niet zomaar het fixen van gedoe, maar er integendeel geconcentreerde aandacht op vestigen en met belangstelling kijken naar wat zich in je voltrekt. Dat werkt genezend.
Op weg naar het feest van het Licht is dat een mooie gedachte, nietwaar?
Wil je deze tijd ook gebruiken om in alle rust in jezelf af te dalen en daarmee helderheid te krijgen over wat zich eigenlijk echt in je leven afspeelt? Wees welkom.
