Genoeg over Trump. Let’s talk about love!
Als het niet zozeer gepaard zou gaan met angst en agressie, dan zou het Trumpgebeuren nog een mooi filosofisch-psychologisch experiment geweest kunnen zijn. Alle morele kompassen worden uit de kast getrokken en eens flink door elkaar geschud. Hoe moesten we ook alweer leven, wat waren onze normen en waarden ook alweer, wat was de zin van ons leven? Want ja, ook dat zijn politieke vragen en daar speelt Trump met een satanisch genoegen mee.
En hoe zit het met mij?
Voor je het weet kijk je in de spiegel en vraag je je af: hoe zit het eigenlijk met mijn eigen narcisme, met mijn eigen geiligheid, gierigheid, nationalisme, racisme en ander griezelig spul? Is het niet vandaag dat je je dat afvraagt, dan is het morgen wel. En dat is maar goed ook want – je hoort er niemand meer over – verbeter de wereld, begin bij jezelf. En als je in het geheel geen last hebt van die dingen, dan kan het gebeuren dat je van het tegenovergestelde last hebt (en de ander dan meestal ook).
Zoals…
Overdreven altruïsme, seksuele ijskasterij en emoties, geld over de balk smijterij of gewoon van een ander profiteren, naïef vertrouwen in engerds en oplichters en onderdukt racisme (want dat we allemaal racisten zijn, daar kunnen we niet meer onderuit, hoe graag we ook willen. Daar zijn we mooi ingetrapt met die Pietenonzin). Hoe dan ook, met het schelden op en honderdduizenden vraagtekens over Trump, richten de vragen zich ook op jezelf.
Hoe zit het met de liefde?
En voordat we het meer over Trump dan over de liefde gaan hebben, hoe zit het in de liefde? Mensen die alleen zijn beweren dat er geen leuke anderen zijn, of dat ze ‘bezet’ zijn. En er zijn veel, heel veel mensen alleen. Veel vrouwen dus ook. Er is zelfs een overschot aan vrouwen in de meeste grote steden (overschot ten opzichte van alleenstaande mannen). Ze hebben er ooit al of niet bewust voor gekozen om een tijdje alleen te zijn, en zijn dat nu nog steeds. Tegen wil en dank. Happy stories over happy single zijn ten spijt want zij weten dat deze grotendeels niet waar zijn.
De man en zijn sokken
Wat is wel waar? Dat ook deze vrouwen graag met iemand samen zijn, het geluk zoeken, naar liefde smachten. Net als gewone mensen, zeg maar. Vaak gaat er een heel verhaal schuil onder hun uitspraken dat ze zelfstandig zijn, het wel best vinden zo, niet weten wat ze met een man (en zijn sokken) aan zouden moeten. Dat hebben ze wel gehad. Een avondje seks weigeren ze, zonder te zeggen of zich te realiseren dat ze er als de dood voor zijn. En niet alleen voor die seks, voor zoveel meer.
Trump hoeft er niet meer over na te denken
Angst om je voor te schamen: angsten om te verzwijgen, angsten die totaal taboe zijn. Er zitten de meest verschrikkelijke gedachten achter, zoals de nachtmerrie om te zijn ‘mislukt’ of ‘niemand wil me’ en ‘ik blijf alleen achter’. Angsten die alleen maar andere angsten oproepen, want zo gaat dat. Hoe kom je daarvan af? Iets wat Trump een keer heeft gedaan en wel zo dat hij er niet meer over hoeft na te denken. Op zoek gaan naar de liefde in jezelf (hier bleef hij hangen) en voor de ander. Van wie hou je echt, diep, zielsveel, voor altijd?
Maak er een lijstje van. Doe er wat leuks mee. Verbeter de wereld en begin bij de ander.
