Ben je de vrouw geworden die je wilde worden?

Er is de laatste eeuwen, ja, eeuwen, iets vreemds in ons denken gekropen. Namelijk het idee dat we onszelf kunnen maken zoals we onszelf willen hebben. Dat is terug te voeren op veel interessante historische gebeurtenissen, maar heeft wel een nadeel. Namelijk dat je je knap beroerd kunt voelen als je niet geworden bent wat je had moeten worden.

Maakbaarheidsgedachten

Veel vrouwen hebben daar last van. Ze ontdekten op jonge leeftijd, dankzij feminisme, psychologie en vooral allerlei maakbaarheidsgedachten, dat je alles kon worden wat je maar wilde. Als je maar je best deed. Zelfs vrouwen die een fikse burnout hebben gehad, zweren hier nog bij. Ze zijn vastgelopen in werk, in relaties, in vriendschappen. Ze hebben fysieke problemen en zijn iedere dag naarstig op zoek naar zichzelf.

Gefrustreerd, boos en bitter

Heel begrijpelijk in een wereld waarin in technologie en wetenschap de sky the limit lijkt, maar helaas hebben we gewoon met mensen te maken. Wiens geestelijke vermogens soms grenzeloos zijn, maar over het geheel genomen bestaat zoiets als de maakbare mens per definitie niet. Het geloof daarin is alleen zo hardnekkig dat veel vrouwen gefrustreerd, boos en bitter zijn omdat het almaar niet lijkt te lukken om die perfecte vrouw te worden.

Vragen die je jezelf kunt stellen om er doorheen te prikken

Om daar iets tegen te doen kun je jezelf een paar vragen stellen. Om te beginnen maar eens heel duidelijk: – wat voor soort vrouw had je willen worden?
– wat ben je nu, volgens jezelf, geworden?
– wat ben je in de ogen van anderen geworden?
– van wie en waarom had je die eerste vrouw moeten worden?
– hoe ben je geworden wat je nu bent?
Het antwoord op de laatste vraag kan zomaar je levensverhaal worden en daar gaat het hier natuurlijk om. Want wat is er niet mooier dan de wonderen van het leven zelf aan je te zien voorbijtrekken? De geheimen, de mysteries, de kracht en de diepte? De wendingen, kantelpunten, overwinningen en die o, zo leerzame processen van leed en pijn?

Het leven zelf

Want die laatste twee, leed en pijn, die horen niet thuis in het maakbaarheidsplaatje. Want die wil je natuurlijk niet maken! Toch horen ze erbij, net als de rest van alles wat je tot het leven zelf kunt scharen. En niet omdat ze zo mooi, leerzaam of nuttig zijn. Want dat is zeker niet altijd het geval.

Omdat ontkennen je alleen maar nog meer van hetzelfde oplevert. Leed en pijn.

Wil je zelf wel eens dat onderzoek doen naar die vrouw die je bent en die je eigenlijk had worden?