Zelfstandige coach in aanbouw: ‘Ik ga mezelf toch niet verkopen!’
Een uitroep die je in vele variaties hoort van mensen, vaak vrouwen, die coach willen worden of dat al zijn (dat mag, want zoals wij weten mag iedereen zich coach noemen. ‘Je bent zo coach als je je voelt’ – om maar even een vergeten reclameslogan van stal te halen).
Want als je coach bent, dan wil je ook coachen en daarvoor heb je cliënten nodig.
Maar waar vind je die? En hoe zorg je dat ze naar jou toe komen?
Jezelf verkopen
De angst in de uitroep is dat je jezelf verkoopt als je laat weten waar je goed in bent. En dat geeft een vervelend gevoel want dat doe je niet, dat hoort niet, dat is bijna eh… hoerig. Of iets dergelijks.
Hier gaan een paar dingen mis die gewoon met taal en betekenis te maken hebben (zoals zo ongeveer alles, maar dat terzijde).
Want stel dat je jezelf verkoopt, wat is dat dan, wat die ander ontvangt? Ben jij dat of is het datgene wat je kunt? Ben je dat kwijt na afloop en moet je het opnieuw inkopen of produceren?
En datgene wat die ander dan heeft gekocht, neemt hij of zij dat dan mee, van je weg? Of is het louter de uitwerking op zichzelf van datgene wat jij hebt ‘verkocht’ die wordt meegenomen?
Wat heb je te bieden?
Met ‘verkopen’ wordt natuurlijk ook bedoeld: jezelf aanprijzen, jezelf opdringen misschien, voordringen, concurreren met anderen. Alles om die cliënt naar je toe te trekken. Gaat het dan over jezelf, over jouw zelf, jouw persoon, jouw ik?
Voor zover dat al bestaat en valt te identificeren, gaat het meer om iets wat je te bieden hebt. ‘Je product’ zijn we dan geneigd te zeggen dus laten we ook daar even bij stilstaan. Want coaching is geen product, het is een dienst. Een soort zorg, dat is het ook. En als we dan even de historie induiken dan was geestelijke zorg, ook advies en hulp bij hoe het goede leven te leiden, iets dat niet werd verkocht, maar werd verleend. Door mensen die daartoe een roeping hadden, en die daar geen cent mee verdienden. Wel werden ze onderhouden, en wel door de kerk.
Aaaarghhhh… eng… de kerk!
Ja, ja, dat waren nog eens tijden. En als je wilt weten hoe dat eruit zag, dan loop je gewoon eens een kerk in (die nog als kerk dient) en dan vraag je hoe dat zat en hoe het nog steeds zit.
Terug naar de coachende vrouw die zichzelf niet wil verkopen. Nu hoeft die niet een roeping te hebben en bovendien, wie financiert zoiets nog, maar als je heel diep van binnen heel zeker weet dat je in die zin veel voor een ander kan betekenen èn je hebt de juiste opleidingen, dan kun je gewoon vertellen wat je doet. Zodat anderen dat ook weten en je kunnen vinden als ze je nodig hebben.
Je kunt natuurlijk ook gewoon hieronder reageren, mocht je een goed idee voor jezelf of voor anderen hebben.
