Toekomstmuziek schrijven is gezond en wie weet…

In de positieve psychologie zijn heel veel schrijfoefeningen en -opdrachten waarin je je ideale toekomstige zelf of zelfs volledige toekomst visualiseert. En het werkt! Niet dat die toekomst ook precies uitkomt zoals je ‘m beschreven hebt, maar je stemming knapt er in ieder geval een stuk van op. Je wordt van deze schrijfoefeningen meer optimistisch, je denkt positiever over jezelf en je toekomst.

Waarom wil je veranderen?

Nu is een belangrijke vraag: wie zijn de proefpersonen die deze teksten schrijven? Waar komen zij vandaan in de zin van: waarom hebben zij deze oefeningen nodig? In het schrijven in een Mindful Analysis-traject is het daarom van belang niet direct over te gaan tot ideale toekomstverhalen, maar om juist eerst de diepte in te gaan. Wat zijn de noodzaak en de behoefte, waarom wil je je denken, je stemming en je toekomstbeeld veranderen?

Verband tussen verleden en toekomst

Het verband tussen oorzaken en aanleidingen enerzijds en toekomstidealen anderzijds zou eigenlijk zo zuiver mogelijk moeten zijn. Dus de opdracht tot het schrijven van de toekomsttekst moet precies afgestemd zijn op de persoonlijke geschiedenis van degene die de opdracht gaat uitvoeren. Alleen dan blijf je heel dichtbij, om niet te zeggen bovenop, het leven van de ander. Je toekomst moet voor jezelf begrijpelijk blijven anders ben je daar straks en heeft dat bestaan niets met jezelf te maken.

Hoe komt je droom uit?

Dat is dus een precies werkje: de geschiedenis (niet louter in feiten, maar vooral in termen van beleving en ervaring) meenemen in het ideale toekomstbeeld. Dan zal niet alleen de stemming en de visie op later er rooskleuriger uitzien, maar dan is de beschreven toekomst ook realistischer en dus wellicht straks het heden.