Post-truth fuzz en de waarheid over onszelf

Beetje moeilijk te volgen af en toe, al die fuzz over het post-truth-gedoe, oftewel ‘nepnieuws’. Maar daarom niet minder interessant om eens wat langer bij stil te staan. Vooral ook om het – voor deze ene keer dan – een beetje op jezelf te betrekken.

De ‘objectieve’ journalist

Want je kunt er vanuit heel veel perspectieven naar kijken, naar de vraag of de werkelijkheid eigenlijk wel bestaat en of we daar wel de waarheid over kunnen zeggen en schrijven. De ‘objectieve’ journalist heeft in ieder geval voor eeuwig afgedaan en het is jammer dat we niet lekker terugduiken in de aloude fenomenologie van Heidegger, Sartre en anderen. Zie je wat je ziet? Is alles wat het is? Of lijkt te zijn? Wie ben je zelf en wie is de Ander?

Vraagtekens over alles

Je kunt je er ook enorm over opwinden want die mainstream media, die hebben ons toch maar lang voor het lapje gehouden. Met als gevolg dat er nu een totale chaos ontstaat over wat er nu werkelijk gebeurd is bij die en die aanslag, verkiezingen, moordpartij, vliegtuigramp en de dood van een popster. Facebook en Donald Trump doen de rest en wat overblijft is een hele lange rij vraagtekens over zo ongeveer alles. En onverschilligheid.

Het verhaal verklaart

Komt een beetje overeen met als je zelf door elkaar wordt geschud door een heftige gebeurtenis. Waar is de waarheid, wat is het verhaal, hoe kom ik hier en hoe is het gekomen? Een deel van je heling na een breuk of crash is toch vaak het verhaal dat je ervan maakt. Een verklarend verhaal dat de delen tot een samenhangend geheel maakt, dat afdoende is om er in het beste geval een strik om te doen en te beschouwen als ‘weer een stukje levenservaring’. Dat is dan weer dat.

Maar hoe waar en werkelijkheidsgetrouw zijn de verhalen die over jezelf en je naasten vertelt? Over je motieven om dingen te doen, over je diepste gevoelens en verlangens?

Wat is jouw ware verhaal?

En waarom is het belangrijk om daar toch in de buurt te komen? Omdat dat in wezen toch het enige is wat er echt is. Wat de ander ook zal herkennen als waarachtig en oprecht, als bestaand en iets om rekening mee te houden. Nepnieuws over jezelf is, je raadt het al: nep.

Schrijven is bij uitstek de manier om op een rustige en geconcentreerde manier de taal voor je te laten werken en zo voor jezelf je eigen waarheid te openbaren. Dat is mooi, heel mooi.