Het heft in eigen hand nemen. Klinkt stoer, maar hoe doe je dat?
Veel vrouwen in mijn mailbox hebben te kampen met eigenlijk maar een ding: het feit dat ze hun leven niet zelf kunnen creëren, maar veel van hun keuzes van anderen af laten hangen. Heel menselijk, we zijn sociale dieren en in je eentje kom je niet ver, maar die twee zijn ook wel op een andere manier te combineren dan in een afhankelijkheidstoestand. Want dat is waar het over gaat: de afhankelijkheid van de instemming en de goedkeuring van de ander, wie dat dan ook moge zijn.
Illusie
Het grappige is dat je de meest uiteenlopende antwoorden krijgt als je vraagt wie die ander dan eigenlijk is. Maar meestal komt het neer op iets abstracts, een stem van vroeger, een aanname over de verwachtingen van een ander, kortom: een illusie. Vaak voelt het als een houvast, maar in feite is het een blokkade, of een muur van een mentale gevangenis waardoor je niet in die beweging komt die eigenlijk staat te trappelen om eens echt aan te slaan.
Een kaartenhuis aan angsten
Vervolgens wordt er een heel kaartenhuis aan angsten opgetuigd, allemaal maren en mitsen en in het ergste geval totale relativering: waarom zou je ook zus en zo? Het is toch goed zoals het is? Nee dus, anders zaten ze niet in mijn mailbox. Dus stel nou eens dat al die muren zouden worden geslecht en je frank en vrij de toekomst leeg voor je ziet. En dat je daarin kunt doen en laten wat je wilt? Wat ga je dan doen? Jezelf vormgeven, je leven vormgeven.
En dan wordt het gewoon weer ingewikkeld
Wat is dan goed om te doen? Slim, veilig, lucratief, gelukkigmakend? En hoe weeg je je die beslissingen af? Vroeger hadden ‘we’ nog iets van een referentiekader, een moreel kompas, waaraan we ons konden houden. Opgelegd of aangeleerd door kerk, door de gemeenschap, door je ouders. Nu lijkt het alsof alles mag, nog steeds alsof anything goes. Van coaches en dergelijke hoor je dan dat je je ‘passie’ of je ‘hart’ moet volgen. En dat is nu juist het probleem, want ‘luisteren naar je hart’ kun je niet zo goed. Het heeft er zo lang niet toe gedaan, wat dat hart wilde.
Dan maar terug naar Kant en datgene doen waarvan je denkt dat iedereen het zou moeten doen in een vergelijkbare situatie?
Zit wat in. Om mee te beginnen.
