Help! Ik ben verliefd op een ander…
Het kan de beste overkomen, dus ook jou. Dat je naast je vrouw of man zit en je betrapt jezelf er voor de zoveelste keer op dat je aan die ander denkt. Diegene met wie je laatst wat gedronken hebt, of die collega die je iedere dag op het werk ziet, of de leukerd met wie je nu al een tijdje zit te chatten op onbewaakte momenten. En het is niet alleen denken aan die ander, het is ook een beginnend verlangen naar het lichaam van die ander, al durf je dat nog niet zo te noemen omdat je dat lichaam nog niet kent.
Malle gedachten
Ja, het zijn kriebels in je buik en soms ook wel heel malle gedachten die je hebt. Je kijkt naar je partner en vraagt je opeens af of je je hele leven samen wilt blijven. Je kijkt in de spiegel en probeert jezelf door de ogen van die ander te zien. Je ziet mensen hand in hand lopen en je voelt een heel warm, diep verlangen in je opwellen. Of gewoon als je verdacht lang helemaal niets denkt, ergens op een steeds roziger wordende wolk zit te mijmeren zonder dat je je afvraagt of je erdoorheen kunt zakken.
Hoe zou het zijn als…?
Ach, het gaat wel weer over, denk je. En dat behoort zeker tot de mogelijkheden. Maar soms gaat het niet over en dan opent het fijne, spannende gevoel een poort van de zoektocht naar wat je wilt, hoe het met je gevoelens voor je partner zit, hoe je überhaupt over relaties denkt en hoe die in jouw leven verlopen zijn. Misschien wordt het heel ingewikkeld en ga je je voorstellen hoe het zou zijn om in eerste instantie alleen, maar dan later toch met die ander te zijn. Wellicht opent het je ogen en brengt het verlangens en wensen aan het licht, of je ziet juist weer eens heel goed hoe fijn je het hebt met je eigen man of vrouw.
Een andere staat van zijn
Sommige mensen noemen verliefdheid een ziekte, een soort intoxicatie, een vergiftiging. Je kunt er ook een beetje gek van worden vooral ook omdat je zelf niet meer ziet wat ‘normaal’ is en je ook echt de dingen door een roze of in ieder geval zwaar beslagen bril ziet. Kan ook heel lekker zijn, natuurlijk, even een tijdje in een andere staat van zijn. ‘Wacht maar tot je weer met beide benen op de grond staat,’ is een zinnetje dat van een vriend of vriendin kan komen, of ook gewoon vanuit jezelf. Want je bent natuurlijk niet helemaal gek geworden. Wat er wel aan de hand is, is een soort wake-up call.
Wat gebeurt er in de diepere krochten van je ziel?
Die hoeft niet te betekenen dat alles anders moet, maar hij heeft je meestal wel iets te leren. Bijvoorbeeld: wat is er zo bijzonder aan die ander? En in hoeverre lijkt dat op iets wat je zelf tekort komt? Of iets dat in jou sluimert en wacht op ontwikkeling? Wat speelt zich af in de diepere krochten van je ziel waardoor dit opeens toegang heeft? Wat heb je lange tijd verwaarloosd? Niet besproken? Onderdrukt? Dat het een bewuste keuze is, wil ik geenszins beweren, eerder het tegendeel. Tenzij je zo’n mazzelaar bent die verliefd wil worden en dat dan ook meteen maar wordt.
Het verandert altijd wel iets
Hoe dan ook, zo’n verliefdheid is in de meeste gevallen een ingrijpend gebeuren, wat de consequenties ervan ook zijn. En het kan heel moeilijk en pijnlijk worden als je er niets mee kunt, mag of wilt doen. Maar dat kan natuurlijk ook achteraf juist een verademing zijn als je ogen worden geopend juist voor het feit dat je helemaal niets hoeft te veranderen. Hoewel… het verandert altijd wel iets. Iets in je zelfbeeld, je eigen houding ten opzichte van je leven, je emoties en ideeën over relaties.
Is het een project dat is te overzien?
Voor die lieve ander naast je kan het evenwel desastreus zijn. Want hoe bedreigend is het niet als je geliefde verliefd op een ander is? De vraag is dus vaak of je het moet vertellen, vooral als er nog niets ‘gebeurd’ is. Mensen zeggen wel eens dat je het eerst zelf moet onderzoeken of uitzoeken: wat is het en wat betekent het? Alsof het een project is dat is te overzien. Dat een begin en een einde heeft. Helaas is dat niet het geval. Chemisch gezien houdt de verliefdheid twee tot maximaal acht maanden aan. Niet langer. Dus dan heb je eigenlijk pas een probleem als je na een maand tien nog steeds van slag bent.
Ja, dan zal er ook wel iets aan de hand zijn. Maar wat?
Schrijvend zelfonderzoek kan je veel leren over jezelf als je in zo’n ingewikkelde toestand bent beland.
Kant en klare oplossingen zijn er niet, maar schrijven helpt je de juiste beslissingen te nemen.
