Durf jij nog gewoon te leven?

Je mocht al van alles niet meer eten, en je moest al heel veel bewegen, maar nu mag je ook al allemaal dingen niet meer zeggen en liever ook niet meer denken. Suiker is slecht, drank is slecht, vlees is slecht. Minstens een half uur per dag intensief bewegen tot je ervan hijgt en zitten is het nieuwe roken. Je mag geen ‘blank’ en ‘zwart’ meer zeggen, en voor het gebruik van ‘neger’ was je al een keer voor ‘nazi’ uitgemaakt (dat mag nog wel). Je mag eigenlijk niet denken dat God wel of niet bestaat, maar dat er iets nog steeds niet klopt, en zeker niet dat de god van een ander (Allah) er getuige volgelingen wat wonderlijke gedachtengangen op nahoudt. Liefst moet je helemaal niet meer denken, en dat is dan ook waarom de helft van de bevolking zo ongeveer mediteert. Om niet meer te denken, om het hoofd ‘leeg’ te maken.

Hard werken mag trouwens ook niet meer, anders krijg je een burnout. En een beetje doorsomberen op een donkere dinsdag is gevaarlijk want de depressie ligt op de loer.

Mag je eigenlijk nog wel leven? Gewoon lekker je gang gaan, in het wild asscociëren, dromen, gekke dingen doen, een beetje rondhangen zonder enig doel? Je volstoppen met lekkers en je verlustigen aan een ander m/v?

Het lijkt wel de renaissance van de victoriaanse tijd, of van de zwarte kousen, of van iets heel engs sektarisch. Gezelliger wordt het er ook niet op want het gaat er altijd over: over recepten, diëten, politiek, moslims (the M-word, mag eigenlijk ook niet), hoeveel je sport, hoeveel je uitgeeft (vroeger was praten over geld ordinair, maar nu mag het) en wat voor onzinnige levenswetten je allemaal op internet hebt gelezen of nog erger, van je coach hebt gehoord.

Heel vermoeiend allemaal. Want door dit elkaar in de tang houden en een heel groot controlerend net van voorschriften over ons heen te laten zakken zijn we gevangen in een creatie die we samen hebben gemaakt. Eigen schuld, dikke bult? Krijgen we dat weer… die schuldvraag.

Nee, eenvoudiger wordt er het er niet op. En dat terwijl iedereen zo amechtig met meditatie en het aftreksel mindfulness bezig is. Om dat hoofd leeg te maken. Helaas, daar gaat het niet om, daar ging het die Boeddha niet om. Wel om de dwangmatige gedachten te laten voor wat ze zijn en om je geest zich lekker te laten afleiden door alles wat in beweging is. En daarmee ook tot het besef te komen dat alles in verandering en vergankelijk is. Het gaat allemaal weer voorbij.

Hopelijk dit alles ook, en een beetje snel graag.

Geniet van het leven en ga wat leuks doen!

Comments
  • Cora Windrich
    Beantwoorden

    Weer zo iets prachtigs om ’s morgens te lezen en te lachen…heel ontspannend, Mirjam, dankjewel en zulke nog mooiere tekeningen!! Je bent een gezegend mens, lieve Mirjam! mijn dag is weer goed begonnen, dankjewel.

Laat een bericht achter

Contact

Nieuwsgierig naar Mindful Analysis? Stuur een mailtje voor meer informatie. Dan kijken we samen wat jij nodig hebt.